Bayram yaklaştı, bende taa. Çocukluğumdaki bayramlara
gittim. Ramazan başlayınca bizde bir ramazan telaşı başlardı. Ben o zaman küçük
olduğum için 1 kere ramazanın başında, 1 kere ortasında 1 kere de kadir günü
tutardım. Sonra sonuna sıfır ekleyince 30 olur derlerdi bende inanırdım. En
güzeli de kadir günü evimizde ölmüşlerimiz için okunan dualardı...
O gün hep sınıfımı geçmem için dua ederdim. O
zamanlar en büyük sıkıntılarımız okulumuzdu.[ İkmale kalmalar olurdu. Orta
birinci sınıftayken resim dersinden ikmale kalmıştım. Matematik 10 üzerinden 9,
Resim 10 üzerinden 4 idi.) Halen daha resim yapamam.) ]
Babam oruç tuttuğumuz günler biz kardeşleri
sırtında taşırdı..Birde bize harçlık vererek orucumuzu satın aldığını
söylerdi..Tabii böylece bize bu duyguları aşılamıştı. Şimdide orucu
bırakamıyoruz. Aynı güzellikleri çocuklarıma yansıttım. Şimdide torunlarıma
uygulamayı düşünüyorum.
Ramazan bitmeye başlayınca evde bir telaş, bir
telaş. Temizlikler yapılır, ev dip köşe temizlenirdi. Hele bayram giysilerimiz
için alışverişe çıkmak ne zevkti. Mutlaka yeni bir elbise dikilirdi ve yeni
ayakkabı alınırdı. Zaten arife günü akşamı başucuma elbisemi asar,
ayakkabılarımı yastığımın yanına kordum. Birde ablam küçük kumaş parçaları ile
saçımı sarardı.
Bayramın birinci günü babam bayram namazına
giderdi, bizlerde babam gelesiye kadar mükemmel bir kahvaltı masası hazırlar,
giysilerimizi giyer, akşamdan sarılan saçımı açardım. Tabii kıvır kıvır
saçlar.)
Babam namazdan gelir gelmez büyükten küçüğe bayramlaşmak ve
el öpmek için sıraya girerdik. Tabii bütün heyecan harçlık almaktı.)
Evet, bayram başlamıştı artık. Kapımızın
zili hiç eksik olmaz. Gelenlerimiz olurdu. Büyüklerin hemen elini öperdim ve
hemen paramı alırdım. Bizde onlara giderdik Eğer evde yoklarsa kapıdaki paspası
ters çevirirdik..).Gidince aldığım parlak,desenli jelatin kağıda
sarılmışcukulatalar ikram edilirdi.Bu kağıtları yırtmadan açar , tırnağımızla
düzeltir defterimizin arasında saklardık . Böyle bir koleksiyonumuz olurdu.
Koleksiyon deyince aklıma başka bir şey geldi...
Bunun gibi veya daha orijinal bayram kartları gelir veya gönderirdik. Gelen kartları toplar ve biriktirirdim...
En heyecanla yaptığım ziyaret öğretmenin Şaziye hanıma giderek onun elini öperdim... Oda bize kalem ve mendil verirdi.
Şimdi ise nasıl, hiçbir heyecan yok. Sadece tatil düşünülüyor. Büyükleri takan yok. Evlere gelip gitmeler yok.
Ama biz halen daha bunları yaşıyoruz. Bayram sabahı çocuklarım torunlarım gelirler. Elimizi öperler ve harçlıklarını alırlar. Arkasından zengin bir kahvaltı sofrasına otururuz...
Sevgili çocuklarım ve torunlarım.Bana bu eski ve güzel günleri yaşattığınız, güzel değerlerimizi devam ettirdiğiniz için sizlere çok teşekkür ediyorum.Yolunuz açık, şansınız bol olsun..Güzel ve sağlıklı günler dilerim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder