İÇİMİZDEKİ ÇOCUK...

Bilindiği gibi insanoğlu doğar, büyür, ve de ölür. Ama bence bu yaşamımız boyunca büyüdüğümüz dönem yaşamımızdaki en değerli bölümdür. Bu yaşam bölümümüzü çok güzel geçirmeliyiz.

Bu nasıl olur sizce?

Sakın gezmek, eğlenmek olarak düşünmeyiniz. Tabii bunlarda olacak. Ama ben bu konu ile ilgili kendi düşüncelerimi yazmak istedim.

Çocukluk dönemi bitince, yani anne ve babanız himayesinden çıkacağınız 18 yaş gelince. Tabii anne baba ölene kadar evlatlarını bırakmaz ama maalesef esas hayat mücadelesi 18 yaşından sonra başlıyor.

O dönemde lise bitiyor ve de başlayan üniversite giriş sınavı. Bu sınav o yaşların bir kâbusu.

Sınavı kazanınca başlıyor üniversite hayatı. Oh! Çok güzel giden 4 yıl. Sorunlar bittimi sanıyoruz... Asla! Neden mi? Başka bir sorun daha geliyor karşınıza... Ne mi bu sorun?

Sorun olmaz olur mu hiç. İş bulmak gibi zor mu zor bir sorun.

Ben yıllarca iş bulamayan gençleri biliyorum. Bu gençler adeta içlerine kapanıyorlar. Artık mesleklerini yapmaktan vaz geçiyorlar ve de ne iş olursa olsun dönenine giriyorlar. İşte anne ve baba onlardan daha çok üzülüyorlar. Bu sefer başlıyorlar eş ve dostlarını devreye sokmaya...

Maalesef ülkemizin en büyük üzüntüsü bu bence. Çocuklarımızın çoğunluğu eş dost vasıtası ile işe giriyorlar...Sanılıyor ki, ne güzel işe girmişler deniliyor...Ama işin aslı öyle değil..Bu çocuklarımız mutsuz oluyorlar. Zira mesleklerine göre bir işe kendi emeklerinle girmek istiyorlar... İşte hayat böyle baslıyorrrr... vede akıp gidiyor...

Birde bakıyorlar ki sevdikleri ile evlenmişler vedeeee birkaç çocuk..Artık kendileri için zorlu bir yaşam olan üniversite , okumak, işe girmek gibi sorunlar geride kalmışşş.

Ama bu sefer de aynı işler çocukları için başlıyor..Ve de zaman böylece akıp giderken, birde bakıyorsunuz ki yaş ilerlemiş...Nüfus cüzdanınızın alış tarihi gerilerde kalmışşşş...

İşte benim sizlere tavsiyem burada devreye giriyor. Bırakın nüfus cüzdanı yaşınız büyüsün.Ama asla ve asla siz büyümeyin..

İçinizdeki çocuk büyümesin. Çocuklarınızla ve de torunlarınızla tekrar yaşamın başına dönünüz...

Sizlere en son tavsiyem İçinizdeki çocuğu asla öldürmeyin , öldürmeyin ki ağladığınız üzüldüğünüz her yeni gün için '' ACIMADIKİİİ !!! '' diyesiniz...