VE YAŞAM....

 

 

 

 

Yukarıdaki  resim insan oğluna çok şeyler ifade ediyor...Kim bilir annem,  babam ben doğunca nasıl sevinmişlerdir. Uykusuz gecelerini , gündüzlerini anlamadan bu beşikte beni sallamışlardır..
 

.Hele güneş etkisini azaltmaya başlayınca vede  parka gitme zamanı gelince bebek arabasına koyup beni parka götürmüşlerdir.Tabii bu zamanları ben hiç hatırlamıyorum...
 

.Amaaa o bisiklet yokmu ona bindiğim zamanları çok iyi hatırlıyorum..Mahalledeki küçük çocuklardan birini önüme, birini arkama oturtup onları gezdirirdim...Şu anda o günlerdeki mahallem ve  oturduğumuz evim aklıma geldi...Bir yıl öncede Tokat'a giderek o evimizi buldum...Çocukluğumda bana kocaman gelen ev meğerse ne kadar da küçükmüş..Biliyormusunuz o ev sit alanı ilan edilmiş, onun için yıkılmamış...Ama her yeri dökülüyordu...Yani bende bu durumda tarihi bir kadın oluyorum.Şuda bir gerçekki çocukluğumda bisikletime doyasıya bindim...Hatta nişanlı iken bile eşimi bisikletin arkasına bindirir  Ankara sokaklarında dolaşırdık... Bu arada benim belimede sarılmayı da ihmal etmezdi:))
 

Fakat motorsikletten nefret ediyorum...Maalesef gençler çok hoşlanıyorlar..Bir arkadış bu nedenle acı yaşadı:(( onun için bunu geçelim....Zira kaza olanağı kuvvetli olan bir araç...

Eeeee iste bütün gençlerin hayali . Benim iki oğlumda 18 yaşlarına gelince ilk işleri ehliyet almak oldu. Aldılar ve ceplerine koydular...Ama araba bir hanım için hürriyet inanın buna .Ben bile seneler sonra tekrar araba kullanmaya başladım...Gideceğim yerler için birine bağımlı olmak çok zor...

Çok şükür ki  şu anda hayatımın  arabalı yaşama dönemindeyim...Tekerlekli sandalye kullananlara Allah sabırlar versin...Dualarımız onlarla olsun...
 

Veeee  son ise,  işte hayatın sonu..Hepimiz bu arabaya mutlaka bineceğiz...Burada sözler yetersiz kalıyor...İnsan kendisi için birşey söyleyemiyor , sadece  yakınlarına Allah sabırlar versin diyebiliyoruz...((

İşte yaşam bundan ibarettir bence. Bu kısacık ömrümüzde , sizden nefret edenlerden nefret etmek için  vakit harcamayın...Çünkü sizi sevenlerle meşgul olmalısınız...

Bence Annemiz gezdiğimiz bağ, Babamız ise yaslandığımız dağdır...Vede ömrümüzün en güzel  yaşam çağı anen ve babayla olanıdır....!
 

Düşünce ekersen davranış biçersin...Davranış ekersen alışkanlık biçersin...Alışkanlık ekersen karakter biçersin...Karakter ekersende kaderini biçersin...Sonuçta hayatta ne ekersen  onu biçersin....

Hepinize anneniz, babanız, kardeşleriniz,çocuklarınız vede torunlarınızla mutlu,sağlıklı,uzun ömürler dilerim....